بررسی رابطه فناوری رایانش ابری با توان عملیاتی بنادر، در سیستم حمل و نقل دریایی (مطالعه موردی بندر شهید رجایی)

حمل و نقل یکی از پایه های اساسی در اقتصاد و کیفیت زندگی بشر امروزی می باشد. حمل و نقل، سیستم اقتصادی را به تجارت جهانی متصل می کند. در شبکه های حمل و نقل دریایی عناصر متعددی درگیر زنجیره حمل و نقل کالا می باشند که مهمترین آنها بنادر، شرکت های کشتیرانی، گمرکات مبدأ و مقصد و نهادهای دولتی مسئول می باشند. هر یک از این عوامل نقش مهمی در واردات و صادرات کالا از کشور مبدأ به کشور مقصد دارند. به همین علت سازمان های بین المللی متعددی سعی در هماهنگ سازی این نهادها با یکدیگر دارند. تعدد سازمان ها در مبدأ و مقصد، موجب تعدد رسیدگی و بازرسی اسناد بین المللی حمل و تجارت می گردد. هریک از این اسناد دارای اطلاعاتی مهم برای صاحب کالا، بانک، بیمه و نهادهای مسئول می باشند. ازاین رو کاهش زمان رسیدگی، تسریع دسترسی به اطلاعات این اسناد، و کاهش زمان تبادل این اسناد بین نهادهای مختلف، همواره موجب افزایش توان عملیاتی شبکه حمل و نقل بوده است. هدف این تحقیق بررسی رابطه فن آوری رایانش ابری با توان عملیاتی بنادر در سیستم حمل و نقل دریایی است. تحقیق حاضر از نظر ماهیت و روش از نوع توصیفی- پیمایشی و از نظر هدف از نوع تحقیق کاربردی است. نمونه آماری این پژوهش، با استفاده از فرمول کوکران، 136 نفر از جامعه آماری 235 نفری کارکنان سازمان بنادر و دریانوردی می باشد. نتیجه حاصل شده از آزمون فرضیه اصلی بیان می کند که رابطه معناداری بین فنآوری رایانش ابری و توان عملیاتی بنادر وجود دارد. واژگان کلیدی: حمل و نقل دریایی، رایانش ابری، توان عملیاتی بندر، بندر شهید رجایی